காசு கொடுப்ப‌தாக இருந்தால் முத‌ல்லேயே சொல்ல‌க்கூடாதா?...சார்!

வேலை என்று வரும்போது கடமை தவறாமல், செய்கிற வேலைக்கும், என் மனசாட்சிக்கும் துரோகம் செய்யக்கூடாது என எண்ணுவேன். இதுதான் என் பாலிஸி.

இது எதற்காக என்றால் நான் டியூட்டியில் இருக்கும்போது எந்த ஒரு பொருள் அல்லது சாப்பாடு வாங்கினாலும் அதற்குரிய பணத்தை கொடுத்துவிடுவேன். எந்த ஒரு சூழ்நிலையிலும் இலவசமாகவோ, சலுகை பெறவோ எண்ணமாட்டேன். எப்பொழுதும் பொருட்களை வாங்கி முடித்ததும் பணத்தை கொடுப்பேன். ஆனால் இப்பொழுது பணத்தை எடுத்து கையில் வைத்துக்கொண்டுதான் பொருட்களை தேர்வு செய்யவோ, சாப்பிடவோ செய்வேன். இம்மாற்றத்திற்கு ஒரு சம்பவம்தான் காரணம்...

சென்னை, பார்க் ரயில் நிலையம்., நானும் எனது நண்பரும் டியூட்டியில் இருந்தபோது ப்ளாட்பார நடுவில் இருக்கும் டீ கடைக்கு சென்றோம். இருவருக்கும் பால் ஆர்டர் கொடுத்தோம். 'தருகிறேன் சார்!' என்றவன் மற்ற எல்லோருக்கும் கொடுப்பதில் அதிக கவனம் செலுத்தியவன் எங்களை கண்டுகொள்ளவே இல்லை..

எனக்கு சற்று கோபம் வர..
'தம்பி.. தரப்போறியா? இல்லையா?.. என்றேன்.

'இதோசார்!'

என ஆளுக்கொரு டம்ளரில் பால் ஊற்றித் தந்தான். இருவ‌ரும் வாங்கி பேசிக்கொண்டே சாப்பிட்டு முடித்தோம். ட‌ம்ள‌ரை அருகில் உள்ள‌ குப்பைத்தொட்டியில் போட்டுவிட்டு ப‌ர்சை எடுத்து 10ரூபாய் நோட்டை எடுத்து அவ‌னிட‌ம் நீட்டினேன்.

'இந்தாப்பா.. சில்ல‌ரையாவ‌து சீக்கிர‌ம் கொடு..'

'என்ன‌ சார்! காசு கொடுப்ப‌தாக இருந்தால் முத‌ல்லேயே சொல்ல‌க்கூடாதா?'

'ஏம்பா? எத‌ற்கு?..'

'இல்ல‌ சார்! ந‌ல்ல‌ பாலா த‌ந்திருப்பேன் சார்..'

'அட‌ப்பாவி! அப்ப‌ இப்போது என்ன‌டா த‌ந்தாய்?'

'ஸாரி சார்! காலையில‌...தீஞ்சுபோன‌...ஸாரி சார்!!?.' என்று த‌லையை சொரிந்தான்.

அவ‌னை அப்ப‌டியே தீய்ச்சி விட‌லாம் என‌ கோப‌ம் வ‌ந்தாலும் அவ‌ன் என்ன‌ செய்வான்?.. என.. ஒரு பெரிய‌ கேள்விகுறியோடு நானும், என் ந‌ண்ப‌ரும் அவ்விட‌த்தை விட்டு ந‌க‌ர்ந்தோம்.

.